ကိုယ္တိုင္ေရး / ကိုယ္ပိုင္ ကဗ်ာ ေလးမ်ားသာ
စုစည္း ေဖာ္ျပမည္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ တတ္သိထားေသာ ပညာရပ္ေလး
အနည္းငယ္ျဖင့္ စမ္းတဝါးဝါး တည္ေထာင္ထားေသာ ဘေလာ့ဂ္ေလးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္....
ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ား ေလ့လာႏိူင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလး ျဖင့္ Google တြင္ ရွာေဖြ ရသမွ်ေလးေတြကို
ျပန္လည္ေဝမွ်ျခင္း သက္သက္ သာ ျဖစ္ပါတယ္ ....
Website ေပါင္းမ်ားစြာမွ ရွာေဖြ၍ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ေပရာ Credit မေပးခဲ့ရပါ ..
ထို ့ေၾကာင့္ ဤေနရာမွပင္ ေလးျမတ္စြာ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္....
Ñeöñ Pɵemçhítthü ဒိုက္ဦး
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
╚╚"ျပန္လည္ေဝမွ် ကဗ်ာအလွ"╝╝( ၁ )
►♦◄ ၾကည္ေအး ►♦◄ ╚╚ ကဗ်ာမ်ား ╝╝
(၁) ◄►ေၾကြပြင့္ကိုသာ ေကာက္ပါေမာင္◄► //// ►◄ေၾကြပြင့္►◄
ကိုင္းထိပ္ဖူးမွာ
ပြင့္ဦးအသစ္ ယခုလွစ္သည့္
ေရႊရစ္ပန္းျပာ ခပ္မာမာေလး။
လွမ္းမီေပမယ့္
ေမာေနပါ့မယ္ ခူးမလြယ္ဘူး၊
ေျမ၀ယ္ေလွ်ာင္းစင္း ေမာင့္ေျခရင္းက
သက္ဆင္းေၾကြလြင့္ ခေရပြင့္ေလ။
အလြယ္လိုက္ၿပီး
အႀကိဳက္ဆင္သင့္ လွမ္းႀကိဳႏွင့္သည့္
ေၾကြပြင့္ကိုသာ ေကာက္ပါေမာင္ရယ္…
◄ ၾကည္ေအး ►ရႈမ၀မဂၢဇင္း၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၁၉၅၃“ႏြမ္းလ်အိမ္အျပန္၀တၴဳ”မွ ►
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂ ) ◄►တေစ ၦ◄►
အိပ္လို႔မရ
ညႀကီးမင္းႀကီး ၊ ထၿပီးထိုင္ေန
ေမြ႕ရာေတြလဲ ၊ ေၾကမြတြန္႔လိပ္
သိပ္စိတ္ညစ္တယ္ ၊ သတိျပယ္လြင့္
ခိုတြယ္စရာ ၊ အတည္မက်။
အျပင္ဘက္မွာ
သစ္ရြက္ေတြၾကား ၊ ၾကယ္ေလးငါးပြင့္
စကားပင္အို ၊ ကန္ေရစိုစြတ္
ဟိုမွာလႈပ္လႈပ္ ၊ ငုတ္တုတ္လက္ကမ္း
စမ္းေလွ်ာက္သြားေန ၊ ျမက္ခ်ဳံေတြထဲ
တေစၦ ငါကိုယ္တိုင္ပါပဲ။
ခုတင္ေျခရင္း
ျဖည္းနင္းရွပ္ရွပ္ ၊ မတ္တပ္ထလိုက္
ခန္း၀ကိုလာ ၊ ၀ရန္တာမွာ
သည္မွာတစ္ေယာက္ ၊ တေစၦေျခာက္လွန္႔
ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ၾကည့္ ၊ မ်က္ႏွာလွည့္စမ္း
တည့္တည့္လွမ္းျမင္ ၊ ေအာ္ငိုခ်င္မိ
တဆင္တည္းပဲ သူႏွင့္ငါ။
ျမစ္နက္ထဲမွာ
ငါ ေရနစ္ျမႇဳပ္ ၊ ခ်မ္းၿပီးကုပ္ေန
ကုကၠိဳကိုင္းၾကား ၊ ငါေနနားလိုက္
ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ ၊ ဒူးေထာက္ေရာက္ျပန္။
ေမာပန္းလ်ႏွင့္
တစ္ေယာက္ေသာငါ ၊ ငါမ်ားစြာမွ
ထလာလြင့္ပါး ၊ ေမာင့္အနားကို
စကားေထြရာ ၊ ငိုသံပါႏွင့္
ဘာမွမၾကား ၊ ေမာင့္အနားမွာ
ထသြားစို႔ဆို ၊ ေမ့ကိုအိပ္မက္
မမက္ဘူးလား ‘ ၊ တေစၦျဖားေယာင္း
မႈန္မႊားစိတ္၀ယ္ ၊ အရိပ္ထင္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► (တာရာမဂၢဇင္း ၊ အတြဲ ၃ ၊ အမွတ္ ၂၀ ၊ ၁၉၄၇)
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၃ ) ◄►လူမသိေသာ ကဗ်ာ◄►
ကဗ်ာမဖြဲ႕တာျဖင့္
ၾကာခဲ့ၿပီေကာရယ္လို႔
ပိေတာက္ေရႊ ေ၀တဲ့ေတာဆီက
တငင္ငင္ ဥေရႊၾသစဥ္မွ
တဆိတ္ဆို စိတ္ကို ေမာေအာင္ရွင့္
ေျပာလာတဲ့ တစ္ေယာက္ေသာသူ။
ေၾသာ္ေမာင္မသိေလဘု
ေယာင္တိေယာင္ေတာင္နဲ႕
ညဥ့္ေမွာင္ေမွာင္ လေရာင္မ၀င္းေသာ္လည္း
ေငြစံပယ္ ေရႊၾကယ္လင္းရွာငဲ့
သီခ်င္းတေၾကာ္ေၾကာ္နဲ႔
ေၾသာ္ ေအာ္မဆံုးခဲ့ပါဘု
ေပ်ာ္တုန္းကို ဆူ။
သည္တစ္ပုဒ္ကိုေတာ့
ဆုတ္ပစ္မယ္ ဘယ္ႏွေျမာပါဘု
ေပါလွတယ္ ဟိုတစ္ပုဒ္
မႀကိဳက္ေပါင္ ေခ်လို႔လံုးတယ္ေတာ့္
ခ်စ္စရာ ကာရန္သံုးကာျဖင့္
အလကၤာ ပီျပင္ဆံုးကိုမွ
ႏွလံုး၌ ကပ္လို႔ျမွဴ
ပူပင္အံု႕တေႏြး။
တစ္ေႏြကူးမယ္လို႔
ႏွစ္ဦးအသာလွယ္ေတာ့ကို
စိန္ပန္းနီနီျခယ္သမို႔
စိတ္ငယ္သူ အပူၾကြခ်ိန္မွ
ဆိုခဲ့တယ္ သူက
ဘ၀တိုတို ေလွ်ာက္ခ်င္သတဲ့
ဘယ္ေျမပံု မႈန္ဆီေရာက္ရွာလို႔
ႏွင္းဆီပင္ တစ္ပင္ေပါက္ၿပီလား
ပ်ဳိ႕ကဗ်ာ အိပ္ရာေအာက္ကယ္က
ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီေလး။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► ႐ႈမ၀မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္၊ ၁၉၅၂
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၄ ) ►◄ျမစ္လယ္မွာ ခ်စ္လွယ္တုန္းက►◄
ျမစ္ေရျပင္ ေလွလူးလို႔
ခ်စ္ဦးမယ္နဲ႕ေမာင္
ပန္းခူးရေအာင္။
လမင္းကေလွာင္ ၾကယ္ေျပာင္ကျပံဳး
ညဥ့္ဦးကဗ်ာတည္တဲ့
ငွက္ပလီ ခ်ဳံႏြယ္ရိပ္မွာ
တိတ္တိတ္ကြယ္ပုန္း။ ။
ေလေအးက ခုန္ပ်ံ
ၾကင္ဦးရင္မွာမွီလို႔
ဆိုေတးစီ ျမစ္တရိုးမွာ
စိုးတဲ့အသံ။
လွပသည့္ကာရန္၊ ပန္းမန္မွာနား
လ၀န္းတိမ္မွာကြယ္ေတာ့
ျမစ္လယ္မႈန္၀ါး။ ။
လ၀န္းတိမ္မွာကြယ္
ျမစ္ယံလယ္ မႈန္တ၀ါးမွာ
ရွက္အားကၾကြယ္
ထက္ေရးဆန္းၾကယ္ ကမ္းစြယ္ရိပ္အေကြ႕
ၾကက္သီးတလိႈင္လိႈင္ပ
မယ့္သက္ပိုင္ ခ်ဳိႏွလံုးရယ္
ျပံဳးတေထ့ေထ့။ ။
ကမ္းဆီကို ၀ိုက္ေကြ႕လို႔
တေရြ႕ေရြ႕ စိုက္စိုက္လာ
ယက္ပန္းက ဖြာ။
ရြာဦးမွာ ေစတီျမတ္ျမင့္မား
ဗ်ာဒိတ္တလြင္လြင္မို႔
လက္ရွည္တင္ ေပ်ာ္ပံုသစ္ရေအာင္
ခ်စ္သက္ေသထား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ -၁ အမွတ္ - ၅၊ ၁၉၄၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၅ ) ◄►မ်က္လံုးတာရာ◄►
မည္းေကာ့မ်က္ေတာင္၊ ညအေမွာင္၀ယ္
ျမေရာင္အဟပ္၊ ေရာင္စံုစပ္၍
ဖ်ပ္ဖ်ပ္ၿပိဳးျပက္၊ တခဲနက္မွ်
၀င္းလက္မည္လို၊ ထိန္မည္လိုႏွင့္
ဆိုငိုမတန္႔၊ ဆန္႕တငံ့လွ်င္
မဆန္႔အာသာ၊ မေျပလာေအာင္
တာရာမလင္း၊ ထိန္မ၀င္းခဲ့
ရုတ္ျခည္းဖိတ္ဖိတ္၊ ရုတ္ျခည္းမိွတ္သို႔
ခ်စ္စိတ္လႊမ္းဖံုး၊ ေၾကာ့မ်က္လံုးလွ်င္
ႏွလံုးစာနာ၊ တည္ေမတၱာႏွင့္
ခ်စ္မွာလိုလို၊ သစၥာဆိုလို႔
ရႊင္ခ်ဳိ၀င္းပ၊ ျပံဳးရာကလွ်င္
မုန္းလွသည့္ပံု၊ ညိွဳးျပန္တံု၏
မႈန္ကာသာကာ၊ မႈန္သာကာတည့္
တာရာမ်က္လံုး၊ ျမတႏႈန္းသည္
အျပံဳးတစ္ခ်က္၊ မုန္းတစ္ခ်က္
မလက္ျပန္ခ်ည္၊ လက္ျပန္ခ်ည္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ -၁ အမွတ္ ၆ ၾသဂုတ္၊ ၁၉၄၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၆ ) ◄မိခင္မ်က္ႏွာ►
လြရရြတည့္
ျဖဴဆြေငြ႕ျမွင္၊ ေၾကြဆံပင္လည္း
ေျပစင္အလွ၊ ျခယ္မသ၍
သြယ္လ်ေပ်ာ့ေပ်ာ့၊ ေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ႏွင့္
မေၾကာ့မလႊား၊ ေလ်ာ့သာပါးသည္
တရားရဟန္း ညိွဳးႏြမ္း၏ ။
လြန္႔ရရြန္႕တည့္
တိမ္ညြန္႔တိမ္လိႈင္း၊ ပတ္ေကြ႔၀ိုင္း၍
ျပာမိႈင္းမိုးေဗြ၊ ေၾကာင္းရစ္ေခြသို႔
အေရလ်လ်၊ အစင္းထ၏
ေလ်ာက်ခ်ဳိင့္၀င္၊ ရိုးသားတင္သည္
ပါးျပင္မျပည့္ တြန္႔လိပ္၏ ။
ျပံဳးမ်က္ႏွာလွ်င္
ဇရာႏွိပ္စက္၊ မည္သို႔ဖ်က္လည္း
မ်က္လံုးအလည္၊ “အျပံဳး” တည္၏
ခ်ဳိၾကည္ႏႈတ္ခမ္း၊ “အျပံဳး” သန္း၏
ၿငိမ္းခ်မ္းေမတၱာ၊ မယွဥ္သာတည့္
မ်က္ႏွာလျပည့္၊ ထြန္းစည့္စည့္လွ်င္
မိခင့္မ်က္ႏွာ၊ ျမႏွယ္သာသည္
႐ႈကာမ၀ႏိုင္တကား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ -၁ အမွတ္ ၇ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၁၉၄၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၇ ) ►◄ေဆာင္းေပါက္ေတာ့မည္►◄
ယခု စိုးသည္
မိုးသက္ကုန္ေျမာက္
ေဆာင္းလေပါက္က။
လယ္ခင္းရွင္သည္
တံစဥ္ထက္ထက္၊ ေခၽြးစက္စက္ႏွင့္
လယ္ထြက္ေကာက္ပင္ ရိတ္ေတာ့မည္။
ေဆာင္ေတာ္ကူးလည္း
ပြင့္ဖူးဆုပ္ခဲ၊ ကိုင္းကိုဆြဲ၍
တြဲလြဲရိုးရီ စီးေတာ့မည္။
ၿမိဳင္တစဥ္မွာ
သစ္ပင္ေက်းငွက္၊ အားသစ္တက္၍
ႏွင္းစက္ေငြရည္ ေသာက္ေတာ့မည္။
ေျမာက္ျပန္ေလလွ်င္
ေဟမန္ရတု၊ ကဗ်ာစုကို
အႏုအယဥ္၊ တန္ဆာဆင္၍
ရႊင္ရႊင္က်ဴးေတာ့မည္တကား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ -၁ အမွတ္ ၈
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၈ ) ►◄ခရီးေ၀ယံ►◄
လဆီကို ေလယာဥ္စီးလို႔
ခရီးထြက္ရေအာင္
လိုက္လွည့္ပါေမာင္၊
၀ဋာေတာင္ျပာေရာင္ဆီ . . . မွန္း။
ေတးခ်ဳိခ်ဳိ ႏွစ္ကိုယ္လြင့္မယ္
ေလႏွင့္လိုက္ယြန္း။
ႏွင္းေငြ႕မႈန္ျပန္႔က်ဲလို႔
ပုလဲအေပၚတြင္
အထဲျပာမင္
ဆံုးမျမင္ ေကာင္းကင္ျမက္ခင္း
ဖိတ္ရႊန္း နဂါးေငြ႕
လမ္းေကြ႕ကိုဆင္း။
အျဖဴမွာ ေငြဇာသတ္တဲ့
တိမ္အထပ္ ေ၀ျပာျပာ
ေရာက္ေတာ့တဲ့ခါ
တန္႔ရပ္ေတးလႊာ ပ်ာကရာရုန္း
တိမ္ရိပ္ခိုရင္ လြတ္မယ္
တြတ္တြတ္ တူပုန္း။
မပုန္းႏိုင္ အမိဖမ္းေတာ့
လခ်မ္းသူ ငါအရင္
ေျပးခဲ့ျပန္လွ်င္။
လေငြမွ်င္၊ ဒန္းဆင္ကာလႊဲ
လေကြး ေငြရည္စို႔မွာ
ထိုင္လို႔တူတြဲ။
ရြက္စံုေရာင္စံုၾကြတဲ့
ျပံဳးပပ ျမ၀တ္ၾကည္။
ပန္းရံုအလယ္၊
ၾကယ္ပြင့္ေတြစည္၊ ၾကယ္ရည္ေတြလူးလို႔
ၾကယ္အငံု ၾကယ္အဖူးနဲ႔
ၾကယ္ပြင့္ေတြ ခူးစို႔။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ -၁ အမွတ္ ၉
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၉ ) ►◄ေျဖရခက္တယ္►◄
“ႏႈတ္ပဥၹင္ ခင္မလွစ္ခ်င္လဲ့
ခ်စ္ရင္ျဖင့္ ျပံဳးလွည့္ပါ” တဲ့။
တစ္ေန႔ ႏွစ္ကိုယ္ၾကံဳေတာ့၊
ေမ မယံု မပံုေသးသူက
ေျဖသာရံု တဖံုေမးၿပီမို႔၊
အေတြးခ်ာခ်ာလည္လို႔
စိတ္မတည္ၾကည္ မခ်မ္းနဲ႔
ႏြမ္းမိေခြလာ။
ရင္မလင္းေပမယ့္
အသြင္တင္းပါလို႔
ဟင့္အင္းကြယ္ ျငင္းမယ္ျပဳျပန္ေတာ့
သူ႔မ်က္ႏွာ မိႈင္တေငးကိုမွ
အေတြးနဲ႔ ျမင္ရာမွာ
ေတြလာမိ စိတ္ထား။
ေပ်ာ္လည္းမရႊင္
အခ်စ္ သည္ဟာထင္ရဲ႕
သြင္စံပယ္ စင္ၾကယ္ခ်စ္လိုနဲ႔
ဆင္းပလီ ႏွင္းဆီခ်စ္ေလလား
သည္ေမတၱာ မည္မမွည့္ႏိုင္ဘု
ေတြးလွည့္ပါ ပူမဆံုးၿပီမို႔
ေဆြးျပည့္သူ ေ၀တႏႈန္းရယ္နဲ႔
ျပံဳးရမွာလား၊ ဖံုးရမွာလား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၁၊ ၁၉၄၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၀ ) ◄►ေရႊလိႈင္း◄►
ေငြရည္စိုစို၊ လေရာင္ယိုကို
ေသာက္ခ်ဳိျပံဳးျပ၊ ႏွလံုးျမ၍
ႏံုးလ်ညြတ္ႏႈး၊ ညဥ့္အဦးမွာ
ေမ့မူးလုလု၊ စိတ္ကူးႏုႏွင့္
ခ်စ္သူစံရာ၊ ေစာင့္ၿမဲခါ၀ယ္
ေရာက္လာတစ္ကိုယ္ခ်င္းတကား။
အို လွပါဘိ၊ လူးလြန္႔အိ၍
ေငြ၏ ႏုရည္၊ သြန္းလွည့္လည္မွာ
ေရႊျခည္ရႊင္ရႊင္၊ ေရႊမွ်င္ေကြးေကြး
ေရႊေရးတြန္႔တြန္႔၊ တြန္႔ရရြန္႔လွ်င္
လိႈင္းညြန္႔လဲ့မႈန္၊ ေလအၾကံဳ၀ယ္
သိုင္းျခံဳငါ့အား ေပြ႕ႀကိဳ၏ ။
ေရႊလိႈင္းေကာ့ပ်ံ၊ ေငြေရာင္ခံလွ်င္
လွ်ံလွ်ံလက္ရႊန္း၊ လွရက္လြန္းသည့္
ေငြမႊန္းသည့္ေရႊ၊ ေရႊမႊန္းေငြလို
ႏွစ္ေထြေရာစု၊ လွခ်င္းလုေသာ္
ရႈမိေလေလ၊ စိုက္ေငးေတြသည္
အို ေရႊလိႈင္းေလာ၊ ေငြလိႈင္းေလာ။
အျပံဳးဆြတ္ဆြတ္၊ ႏွလံုးလြတ္ႏွင့္
ေကြ႕ပတ္ရစ္လည္၊ လိႈင္စည္စည္ကို
တမ္းမည္စိတ္တြင္၊ နမ္းလိုခ်င္၍
ငါလွ်င္ တုန္လႈပ္၊ မခ်ဳပ္တီးႏိုင္
ယိမ္းယိုင္တပ္မက္၊ မွားရွဴသက္ႏွင့္
ကမ္းလိုက္တူရူ၊ လွမ္းလိုက္ယူတည့္။
ႏုသည့္အေတြ႕၊ လိႈင္းအေကြ႕ေပၚ
ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္သာ၊ လွမ်က္ႏွာလွ်င္
အာကာအလွ်ံ၊ ေနာက္ကားခံ၍
လြတ္ခံေငြေသာ္၊ ရုတ္ျခည္းေပၚသို႔
ေမ့ေပ်ာ္မိေအာင္၊ ျပံဳးအေလွာင္ႏွင့္
ဟန္ေဆာင္အၾကည့္၊ လြန္႔၍လွည့္စဥ္
ေလ၏အပင့္၊ လိႈင္းလည္းလြင့္၏
ပန္းခက္စိပ္စိပ္၊ ေရႊလိႈင္းလိပ္လွ်င္
ေငြရိပ္အခို၊ ေရႊမည္လိုႏွင့္
အညိဳသို႔လု၊ တစ္၀က္ႏု၍
တစ္စုအရင့္၊ ဖြာရာလြင့္သည္
ႀကဲပြင့္ေပ်ာင္းရွည္၊ ေလတြင္စည္တြင္
ေ၀့လည္ခ်စ္သူ ဆံႏြယ္တကား။
ရမၼက္ျပင္းပူ၊ စိတ္ဆံုးဆူ၍
ျပံဳးမူမပ်က္၊ ငါ့ခ်စ္သက္ကို
ပိုက္ဖက္ယူမိ၊ မခံခ်ိႏွင့္
စိတ္၏ ေစရာ၊ လိုက္အပါ၀င္
ကမၻာကိုေမ့၊ ႏွစ္ကိုယ္ေတြ႔မွ
ေမြ႕ေမြ႕ၾကည္လွ်မ္း၊ ရိႈက္ရိႈက္နမ္းသည္
လွမ္းသူကိုလည္း၊ လိႈင္းကိုလည္း။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၈
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၁ ) ►◄ဧရာမွာ ေဗဒါပြင့္►◄
ဧရာမွာ ေဗဒါပြင့္
ရြက္လႊင့္လို႔ ဆိုင္ဆိုင္။
ခပ္တက္ ၿပိဳင္ၿပိဳင္
နီလာခိုင္ ၾကည္ျပာၿမိဳင္ေပရဲ႕။
ေဗဒါ ဧရာေၾကာမွာ
ေမွ်ာလို႔ ေပ်ာ္ငဲ့။
ေလအၾကံဳ ေရစုန္ေျပးလို႔
ေလွကေလး ေဗဒါ။
ကမ္းေကြ႕လို႕လာ၊
ခဏတာ ျမနာ၀ါ သူရပ္။
ေရလယ္ ေစတီရိပ္ကို
ဦးထိပ္ ရိုကပ္။
မုန္တိုင္းထန္တဲ့လွ်င္
ေလွ ေဗဒါ လိွမ့္လူး။
ျမစ္ဦးေဗြတြင္
မိုးသက္ကယ္ဆင္ လမ္းစဥ္ပိတ္ဖံုး။
ကိုယ္ထီး ေဖာ္မပါဘဲ
ထိတ္ပ်ာလို႔ ႏုံး။
၀ဲကေတာ့ လည္တဲ့လွ်င္
ေလွ ေဗဒါ လိွမ့္လူး။
ျမစ္ဦးေဗြတြင္
ရက္ပန္းငယ္ဆင္၊ အားအင္ႏွင့္ေခြရစ္
ေရမွာ ေဗဒါျမဳပ္ေအာင္
စုပ္တဲ့လိုနစ္။
မုန္တိုင္းတဲ့ ေတြ႕ၾကံဳ
ျမစ္ေဗြ ရစ္ေခြလွဲ႕
၀ဲႏွင့္လည္းဆံု
လိႈင္းဖံုဖံု ၀ိုင္းအံုတားဆီး။
ေရသာ ေလသာ ရျပန္ငဲ့
ေလွနာ၀ါ ေဗဒါျမငယ္
ဘ၀ခရီး။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၂
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၂ ) ◄အျငင္း►
“ေ၀ဟင္မွာ ေရႊမင္ေျပာက္
ၾကယ္အေတာက္ ၾကယ္အေျပာင္
ေရတြက္ရေအာင္။
ၾကယ္ပြင့္ကုန္ေအာင္
မယ္ေမာင္ခ်စ္တမ္း” လို႔ဆိုေတာ့
သူ႕ႏွင္းဆီပြင့္ႏႈတ္ခမ္းမွာ
အျပံဳးေယာင္ေယာင္သမ္းလို႔
ေခါင္းတြင္တြင္ယမ္း။ ။
“ပင္လယ္မွာ ေမ့တေမာ
ေလွေမ်ာနဲ႔ ေရမွာပါ။
ခ်စ္စို႔ေနာ္ ေပ်ာ္စို႔လား
ႏွစ္ပါးၾကင္နာ။
ခရီးဆံုးတိုင္သာ
ဟိုမွာဘက္ကမ္း”လို႔ဆိုေတာ့
သူ႕ႏွင္းဆီပြင့္ႏႈတ္ခမ္းမွာ
အျပံဳးလိုလိုသမ္းလို႔
ေခါင္းတြင္တြင္ယမ္း။ ။
ခ်စ္ကဗ်ာ ကုန္စင္ထပ္လို႔
တန္႔ရပ္ မိႈင္ေတြေ၀။
“ခ်စ္လွည့္ပါ” သည္တစ္လံုးကို
သူ႕ျပံဳးလႊာ စိတ္မွာတမ္းလို႔
ယမ္းေယာင္မိေပ။
သူ႔စိတ္မွာေထြ၊ အေျဖႏွင့္သက္ျပင္း
ထပ္ခါခါ ဘာသာျငင္းတယ္
“ဟင္းအင္း ဟင္းအင္း”တဲ့။ ။
ရင္တြင္းမွာ လိႈင္းလိပ္လို႔
တရိပ္ရိပ္ ေ၀ဒနာ
စိုက္ေငး ေတြေ၀ရႈမိ
ခ်စ္သူ႕မ်က္ႏွာ။
သူလဲ ေထြလာ
မူရာလ်ႏြမ္း။
အားအယူ မွားရွဴသက္နဲ႔
သူ မ်က္ရည္လ်မ္း။ ။
“ေမ့လိုက္ေတာ့ သက္ေ၀ရယ္” တဲ့
သူတစ္ဖန္ ဆိုျပန္ရက္တယ္
စိတ္စက္အေျပ။
“ခ်စ္ႀကိဳးကိုေျဖ
ေမ့ေနမယ္ထင္လား” လို႔ ေမးေတာ့
ခ်ဳပ္တည္း သူမႏိုင္နဲ႔
ယိမ္းယိုင္ လိုက္အေလ်ာမွာ
ေမာလႈသနား။ ။
ခ်စ္သူကို ပိုက္ေထြးလို႔
စိတ္ေအး ဘ၀င္၀ယ္။
“တြက္မႏိုင္ ေရမဆံုးတဲ့
ၾကယ္ျပံဳးၾကယ္ေျပာင္တို႔
ေရရေအာင္ ေလွအလူး
ကူးစို႔ပင္လယ္” လို႔ဆိုျပန္ေတာ့
ရွက္အားၾကြယ္ၾကြယ္
ငိုတရယ္ ခ်က္ခ်င္း။
ၾကားျပန္ပါ မူရာျငင္း
“ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း”တဲ့။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၃၊ ၁၉၄၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၃ ) ►◄မိုးတိမ္ကိုမွာ►◄
တစ္ကိုယ္ေငးမိရဲ႕
အေတြးဟိုသည္ခုန္လို႔
ေႏြအကုန္ ကဆုန္ကူးရင္ျဖင့္
ရူး မိမိ ဘ၀င္မွာ။
အို နီလာလို ၾကည္ျပာခိုးမွာ
တိမ္ခိုးေတြညိွဳ႕
စိမ့္သည္းလိႈက္ဖို အလိုလို
စာဆို မ်က္ရည္စို႔မိေပါ့
တစ္ၿမိဳ႕ေန တစ္ေျမဖြားေပမို႔
ျပစ္မယူ ခ်စ္သူသြားေပအံု႕
သနားၾကင္နာပိုနဲ႕
စကားထင္ရာဆိုမိေတာ့
သည္မယ့္လို တငိုတမ္းရယ္နဲ႔
သူလဲေလ ပူေ၀ႏြမ္းေပလိမ့္မယ္
ေမာင့္ဌာနီ ေျမာက္ဆီလြမ္းကာပ
လွမ္းေမွ်ာ္မိပါ။
ၾကာၾကာေလ အေနေ၀းေသာ္လည္း
အေတြးခ်င္းျဖင့္ ႏွစ္ကိုယ္ဆံု
ခ်ဳိျမအျပံဳး ၾကင္မဆံုးသူမို႔
စိတ္လံုး မယ္သာပံုခဲ့
ယံုသူကို ဆံုတူေတြ႕ခ်င္လို႔
တိမ္ေပြေပြ ေလအေ၀ွ႔မွာ
ေျမာက္ေျမဆီ ေအာက္ေျခေရႊ႕ျပန္ေတာ့
“သည္ေမ့ သခင္ကိုျဖင့္
တျမင္ျမင္ ျမင္ေယာင္မွန္းေနလို႔
ခင္းသာရင္ ရြာစဥ္တန္းကိုျဖင့္
ၾကားလုိက္ပါ့ တိမ္ျပာရယ္” လို႔
အမွာလက္ေဆာင္ပါး။
မယ့္ကိုယ္စား သြားရွာတဲ့တိမ္ညိဳ
ေျမာက္ဆီကို ၿပိဳေပါ့
စိုစိုရႊဲရႊဲ မိုးေပါက္ေတြႀကဲလိမ့္
တသဲသဲေလ ညိဳမယ္ေပါ့ေ၀ဟင္လံုး
မိုးဟန္ျပင္ဆံုးႏိုင္ဘု
ျပံဳးမိေနစဥ္
အိပ္မက္ တယဥ္ယဥ္ေပါ့
သည္ေဗြမွာ ေထြရာေတြးပါမိ
ေမးရွာလည္း သူလည္းေလ
“မိုးေဆြရယ္ ညိဳ႕ေမလ်ရာက
လြမ္းေမာင့္ကို ပန္းေအာင္ တေလသလား” လို႔
တိ္မ္ေျမျပာ မိလႅာေႏွာရယ္က
စကားလႊာ ၾကားမွာတဲ့သေဘာကို
ေျပာႏိုင္ပါ့မလား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၄
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၄ ) ►◄အို လြမ္းသူရယ္►◄
အို လြမ္းသူရယ္
ျပံဳးမူပ်က္၍၊ မ်က္ရည္ေ၀႔ႏွင့္
ေမ့ေလ်ာ့သႏွင့္၊ စိတ္လံုးလြင့္သည္
ေၾကြရင့္မည္ႏွယ္၊ တအားငယ္သည္
ဘယ္သခင့္တြက္ ျဖစ္သနည္း။
ျပတင္း၀၀ယ္
ၿငိမ္လွလြန္းသည္၊ ေက်ာက္ရုပ္တည္သို႔
မႈန္ရည္ႏြမ္းေအာင္၊ စိမ္းယမ္းေယာင္ႏွင့္
ေၾကာင္၍ရပ္ေနပါတကား။ ။
ရင္မွပြင့္သည့္
ေၾကာက္ခ်င့္စဖြယ္ သက္ျပင္းမ်ား။ ။
ေလ၀ယ္လြင့္သည့္
ညိဳရင့္ဆံပင္ ေရႊမွ်င္လိႈင္း။ ။
သည္ႏွစ္ခုသာ
လြမ္းသူ႔ပတ္လည္၊ လႈပ္ရွားသည္တည့္၊
အို လြမ္းသူရယ္
ပူသည္ကို ေဖ်ာက္၊ ေၾကာက္သည္ကိုပယ္
စိတ္၀ယ္မေလွ်ာ့၊ ေစာင့္ဦးေတာ့ေလာ့။
တစ္ေန႔ေန႔မွာ
ေတြ႔မည္ရႊင္ခ်ဳိ၊ သခင္ကိုတည့္
ေမ့ကိုမုန္းထား၊ အေ၀းသြားလည္း
လြင့္ပါးမရွည္၊ ျပန္ခဲ့သည္က
ေစာင့္သည္ေတြ႔မူ၊ ခ်စ္စိတ္ဆူႏွင့္
လြမ္းသူေရွ႕ေမွာက္၊ သူဒူးေထာက္လိမ့္။
သည္အခါမွာ
ၾကာႏႈတ္အျပံဳး၊ ျဖဴႏွလံုးႏွင့္
မရုန္းမပယ္၊ ငိုတရယ္လွ်င္
စင္ၾကယ္ခြင့္လႊတ္၊ ခ်စ္သက္မွတ္ကို
ၾကည္ညြတ္ခ်၀န္၊ သခင္ ပန္က
ျပန္လည္လိုလိုက္၊ ခ်စ္သူမိုက္ကို
ေထြးပိုက္ပါယူ၊ အို လြမ္းသူရယ္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၆
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၅ ) ►◄တသက္သက္►◄
အမိုက္ေမွာင္တြင္း
တေယာင္ယမ္းယမ္း၊ ေဖြရွာစမ္းေသာ္
လမ္းပန္းမေတြ႕ မူးမိုက္ေမ့လည္း
လဲ၍ေနရာ၊ တြားသြားကာလွ်င္
ေရွ႕သာအတင္း၊ ဇြတ္တိုးျခင္းျဖင့္
အလင္းလိုက္လံ ရွာသည္တကား။
ငါ့ကိုယ္လက္ကို
ျပက္ရယ္ေပ်ာ္ပါး၊ လူအမ်ားလွ်င္
ျဖတ္သြားေက်ာ္နင္း၊ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းက
တင္း၍ခံယူ၊ မညည္းညဴလည္း
သည္းအူနာၾကည္း၊ ဒဏ္ရာသည္းသည္
ေသြးလည္း အလိမ္းလိမ္းကပ္၏ ။
သက္ရိႈက္ပန္းစြာ
လမ္းခုလတ္တြင္၊ ေရးေရးျမင္သည္
ေရႊစင္လိုေတာက္၊ေငြေျပာက္လိုထိန္
စိန္တႏႈန္းျခယ္၊ ငါလွ်င္ကယ္အံ့
ျဖဴၾကယ္တစ္ပြင့္ လက္သတည္း။
ရႊန္းရႊန္းပသည္
ၾကယ္တစ္ပြင့္ျပက္၊ ေရာင္ျခည္လက္ကား
ေ၀သက္ခ်စ္သူ၊ ႀကိဳအယူမွာ
ေမႊးၾကဴနီရင့္၊ ႏွင္းဆီပြင့္လွ်င္
ျမင့္ျမတ္ႏွလံုး၊ ပုလဲကံုးလွစ္
ျပံဳးသည့္အလင္းေရာင္တကား။
ခ်စ္သူေျခရင္း
စင္းေလ်ာင္းရာမွ၊ အားယူထေသာ္
ထူမႀကိဳေထြး၊ သူ႔ကိုယ္ေႏြးကို
ေမွး၍ရပ္စဥ္၊ အားသစ္၀င္သည္
စိမ့္က်င္အသည္း၊ ၀မ္းပန္းနည္းႏွင့္
ေပ်ာ္လည္းရယ္ကာ၊ တုန္လႈပ္စြာလွ်င္
သည္ခါက်မွ၊မ်က္ရည္က်သတည္း။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၆ ) ◄♥►ဘ၀ေဟာင္းက ခ်စ္သူ◄♥►
ညေနေအးမွာျဖင့္
ေဆြးမိသလိုလိုနဲ႔
စာဆိုေမာင္ တ ေယာင္ယမ္းရယ္နဲ႔
ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ တစ္ကိုယ္တမ္းေပေပါ့
ဘယ္ခ်စ္သူ ႀကိဳယူကမ္းမယ္လဲ
ေျခလွမ္းက မသြက္ခ်င္။
အလို ဘုရားသာပ
ဆိုးမွားေတြေ၀ေၾကာင္မိ
ညိဳေမွာင္ေမွာင္ ႏွင္းရည္သိပ္ပါတဲ့
လမ္းေျမွာင္ေျမွာင္သစ္ပင္ရိပ္မွာလ
အိပ္မက္ထင္စရာပ
ကညာယဥ္ ျပာျပာညက္ရယ္က
ပ်ာကရာ ေျပးလာထြက္ပါလို႔
ငိုတရယ္ ႏႈတ္ဆက္
လွမ္းဘက္ခင္မင္။
“အို ျပံဳးေယာင္ျပပါေမာင့္
ကြဲရၾကာေလၿပီ”တဲ့
ဆည္မေျပ ခ်ဳပ္မတည္းႏိုင္လို႔
ငိုညည္းေနရွာေတာ့
ထိတ္ပ်ာပ်ာ စိတ္သာမ်ားမိပါရဲ႕
ၾကံဳသူကို ပံုတူမွားရွာထင့္
သနားၿငိမ္ေနေတာင္မွ
“ေမ့ေမာင္ရယ္ ေကြ႕ေရွာင္တိမ္းရက္ေပ့
စိမ္းေမ့ၿပီေပါ့ ဟင္”တဲ့
ျပစ္တင္လို႔မဆံုး။
အေတြးခက္ပါရဲ႕
ေအးကြက္မျမင္ၿပီဘု
ယခင္ဆီ ျပန္လည္မွန္းေသာ္လဲ
ဘယ္ခါ၀ယ္ ဘယ္စခန္းဆီက
ဘယ္ေညာင္ေရ ဆုယူသြန္းပါ၍
ခ်စ္ပန္္းႏွစ္ကိုယ္ ဆင္ခဲ့တယ္လို႔
မျမင္ႏိုင္ စိတ္သာပ်က္မိပါရဲ႕
ေခါင္းညင္သာခါကာထြက္ခံရ
သူ႕ခမ်ာ လြမ္းရာခက္ရွာေပါ့
ၾကက္ေသ ေသလို႔ ႏံုးရာက
(ေစာင့္ရွာသူမွာ) မ်က္ရည္နဲ႕ျပံဳး။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၈
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၇ ) ►◄ဘ၀ကူး►◄
မိုးရြာၿပီးစ
ေျမႀကီးညံ့သိပ္၊ တိမ္ရိပ္ေမွာင္ေဖ်ာ့
ညႊတ္ေကာ့သစ္ရြက္၊ ေရစက္စက္ေအာက္
မိုးသက္ေလမွာ ေမတစ္ေယာက္တည္း။
ျမစ္ေရစပ္၌
မတ္ရပ္တင္းေတာင့္၊ ရင္ဟင္းလင္းဟ
ေငြကြင္းဂယက္၊ ေျခကိုပက္မွ
ပင့္သက္ရိႈက္ငင္၊ ေလ်ာ့ဆံပင္လည္း
ေလတြင္ေျပးသြား၊ လြင့္ပါးလိုက္တာ။
လူရိပ္ေရးေရး
ကေလးငိုသံ၊ ေတးဆိုဟန္လို
အသံဗလံ၊ ျမစ္ေရလွ်ံမွာ
စုန္ဆန္ေမွ်ာစီး၊ တီးတိုးညဥ္းလာ
အနီးကပ္ေအာ္၊ လိုက္ခဲ့ေခၚလို
ရမ္းေရာ္စိတ္ညစ္၊ မူးရစ္ရစ္ျမင္
ေျပာင္းသစ္ၿမိဳ႕ရြာ တစ္ဖက္ကမ္း။
သတိေ၀့လည္
ေမ့ေလ်ာ့ျဖည္းညင္း၊ ေရကိုဆင္းၿပီး
စမ္းနင္းေလွ်ာက္ခဲ့၊ ေက်ာက္ပဲ့ရြဲ႕စူး
မူးနစ္မြန္းေနာက္၊ လြယ္ကူေရာက္သည္
ေရေအာက္ျဖတ္လမ္း တိတ္တခိုး။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၃ အမွတ္ ၁၈၊ ၁၉၄၉
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၈ ) ►◄ရွင့္ ကဗ်ာဆရာ►◄
သူ႕နားကပ္ၿပီး
စပ္စမ္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္။
သူက ျပံဳး၍
ကုန္းကာလွမ္းခူး၊ ရြက္စိမ္းဆူးနီ
အဖူးၾကမ္းၾကမ္း၊ ေတာရိုင္းပန္္းလို
နမ္းလိုက္သည္ႏွင့္၊ ခ်က္ခ်င္းပြင့္လာ
ပုလဲ၀ါ၀ါ၊ သဇင္လႊာသို႔ေျပာင္းလဲသြား၏ ။
“ကဗ်ာစပ္ေလ
ထပ္ဖို႔ကာရန္၊ အသံရွာေလ
စာလံုးစကၠဴ၊ ခဲတံယူေလ”။
သူထြက္သြားၿပီး
ၿမိဳင္ၾကားေက်ာက္စက္၊ ေရတစ္စက္ကို
လက္ႏွင့္ေတာက္ရာ၊ စိတ္စိတ္ဖြာၿပီး
ဆပ္ျပာပူေဖာင္း၊ အျဖစ္ေျပာင္းသြား
ေကာင္းကင္သို႔လြင့္၊ အေရာင္ရင့္လာ
တိမ္ႏွင့္ၿငိတြယ္၊ ၾကယ္ေတြျဖစ္သြား
မ်က္ေမွာင္ကုပ္မိ
“ဘာလုပ္ေနတာလဲကြယ္”။
သူ တိတ္ဆိတ္စြာ
ရိပ္ေျပာက္ျမက္ခင္း၊ ေလဟင္းလင္းမွာ
သက္ျပင္းညင္သာ၊ ေမာေျဖလာသည္
ကဗ်ာမစပ္တတ္ဘူးလား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၃ အမွတ္ ၁၉၊
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၁၉ ) ►◄စိတ္သိ အိပ္မက္►◄
အိပ္မက္ မက္္္တယ္
သစ္ႏြယ္ေရာစပ္၊ ကမ္းျပတ္မွာလို
ပိေတာက္အိုေအာက္၊ တစ္ေယာက္တည္းပဲ
ခၽြဲႏြဲ႕ေတာ့တီ၊ ေမရဲ႕ ဂီတ
သိပါ့မယ္ေတြး၊ တေယာေလးယူ
ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ရင္း ႀကိဳးကိုညိွ။
တကုပ္ကုပ္ပင္
ခလုတ္လဲွ႕ျပတ္၊ တစ္ပတ္ေက်ာ့ရစ္
အသစ္တပ္ျပန္္၊ ေတးမဆန္ဘူး
စိတ္ကူးကဗ်ာ၊ ပ်က္သြားမွာစိုး
ဘိုးတံကလည္း၊ မညက္ဘဲကြယ္
ခက္ခဲလိုက္တာ၊ ကူလာပါဦး။
ေတးမျဖစ္လို႔
စိတ္ညစ္ၿပီးထိုင္၊ သီခ်င္းညည္းမယ္
စည္းဂ်ပ္သံလြင္၊ ေကာက္ယူငင္လိုက္
ရင္မွာျပည့္ညပ္၊ က်ပ္ေနတာေတြ
ေငြသံေက်ာ့ရြ၊ မလွ လွေအာင္
ဂီတအျဖစ္၊ ကူးေျပာင္းျဖစ္ဆဲ
ဆန္းသစ္ကာရန္၊ ျပန္ကာေကာက္။
အေယာင္လြန္ၿပီး
သံအန္ထြက္သြား၊ လန္႕တၾကားႏိုး
ေမ့မွာစိုး၍၊ တိုးတိုးေတးဆက္
ဆိုတစ္၀က္မွာ၊ ေမ့လက္ဆုပ္ကိုင္
ေဘးမွာထိုင္တာ ေမာင္ပါေကာ။
ေမာင္က ေျပာသည္
“တေယာႀကိဳးသီ၊ ညိွမညီလို႔
ဂီတ မျဖစ္၊ ျဖစ္ျပန္ပါလည္း
ကာရန္မလွ၊ စည္းမက်ဘူး
ေမကဆိုလဲွ႕၊ ေတးႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး
ဂ်ပ္နဲ႕သံလြင္၊ ေကာက္ယူငင္လ်က္
ရင္မွာျပည္ညပ္၊ က်ပ္ေနတာေတြ
ေငြသံေက်ာ့ရြ၊ မလွ လွေအာင္
ဂီတအျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ခ်င္တယ္” ။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၃ အမွတ္ ၂၁
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၀ ) ►◄ထြက္ေျပးခ်င္တယ္►◄
မိုးလင္းလင္းခ်င္း
သီခ်င္းလိႈက္လိႈက္၊ ပန္းငံုကိုက္ဆိတ္
ခ်ဳိးသိုက္ ဖိုမ၊ ခ်ဳိျမေအးလည္း
စိတ္ေလးက်ပ္ညပ္၊ ရူးခ်င္တယ္။
ၿမိဳ႕လံုးေနေရာင္
အိမ္ေခါင္မိုးေတြ၊ မီးခိုးေ၀ညစ္
ေႏြမိုးေဆာင္းတိုင္း၊ အိုကိုင္းညႊတ္လာ
ရပ္ရြာလူသူ၊ စကားဆူညံ
အူခ်ာလည္ေျပး၊ အသက္ေမြးၾက
ရင္ေလးက်ပ္ညပ္ ရူးခ်င္တယ္။
တစ္ညခ်ိန္၌
မီးလံုးၿငိမ္းလိုက္၊ ညဥ့္ဦးမိုက္မဲ
ၾကယ္လည္းမပြင့္၊ လမျမင့္မွာ
လြတ္ခြင့္ကိုရွာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း
ေမွာင္မွာေတြ႕ျငား၊ ထြက္လာမိ။
ေမွာင္ႀကီး မည္းႀကီး
မရဲတရဲ၊ တစ္ေယာက္တည္းပင္
ဘာလဲမျမင္၊ စမ္းသပ္၀င္ခဲ့
ေျမျပင္သိပ္သည္း၊ ေမာပန္းလွဲခ်
ရြက္ႀကဲေအာင္ပိတ္၊ သစ္ေအးရိပ္၌
အိပ္မက္ၾကံမွာ၊ ေမာင့္ကိုသာေတြး
ဘယ္ခါ လြတ္ပါ့မလဲကြယ္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၂၂
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၁ ) ◄►ေၾကြရြက္ဆင္◄►
ညိဳေျခရင့္ကို
ေလလြင့္ပတ္ခ်ာ၊ ေျမညံ့ျပာထက္
ေရႊ၀ါတစ္၀က္၊ စိမ္းေရာ္ဖက္စပ္
ဆက္တိုက္ျပဳတ္ေၾကြ၊ ေစာင္းေရႊေရႊစီ
ရြာေစြသြန္းသည့္ ေၾကြရြက္မိုး။
ေပ်ာ္တပ်က္ေလ
ေၾကြရြက္တစ္လိပ္၊ အသြားစိပ္ႏွင့္
ညွာထိပ္မေျခာက္၊ ျမကြက္ေျပာက္ႏွင့္
လက္ေအာက္က်လာ၊ အနားမွာမို႔
အသာလွမ္းၿပီး တိတ္တိတ္ေကာက္။
လန္႔ဆုတ္မိရဲ႕
ညံ့အိစက္စက္ ထိေတြ႕လက္၌
သစ္ရြက္ရုပ္ပံု အဆစ္စံုေလး
ေလႀကံဳမွာလြန္႔ ျပာတကန္႔ႏွင့္
၀ါဖန္႔ေရာ္ေရႊ ခပ္ေပြေပြရယ္
ေမက နီးကပ္ မိုးၿပီး ရပ္ေန
ဇာသပ္ပိုးေပ်ာ့ ဆင္ထဘီ။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၂၃
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၂ ) ◄►အတၱပံုရိပ္လႊာ◄►
ဟင္းလင္းပြင့္မွာ
ေလသာတိုးေ၀ွ႕၊ ထိေတြ႕ေနရ
ပ်ပ်ကေလး၊ အေ၀းႀကီးလား
နီးနီးလားဟု၊ ခြဲျခားမသိ
ျမင္မိသည္ကား၊ တလ်ားခံုးခံုး
အဆံုးမထင္၊ ျပာေကာင္းကင္သို႔
ငါလွ်င္ထီးတည္း၊ တစ္ေယာက္တည္းသည္
မညည္းမညဴ ထိုင္ေန၏ ။
အဆံုးမရ
အစမထင္၊ အေတြးယာဥ္ကို
ညင္ညင္အေလွ်ာ၊ ေမ်ာေစေမွ်ာ၍
ေပါေလာလႊတ္ကာ၊ ေတြးေတာရာ၀ယ္
ကမၻာတစ္၀န္း၊ ထက္ေအာက္မႊမ္းေအာင္
ပတ္ျပြမ္းစံုေစ့၊ ငါမေမ့ဘူး
မေကြ႔မေထာင့္ ေရာက္ဘိ၏။
အို . . . အို . . . အို . . .အို
ဘယ္ကိုသြားမလဲ၊ ေရထဲညြန္ေအာက္
ေရညိွေျပာက္လား၊ ငါ ေရာက္သြားေသး
ညြတ္ေကြးေကာ့ေကာ့၊ ေရစက္ေလ်ာ့တြဲ
ရြက္ေပ်ာ့ မွ်င္ၾကား၊ ငါ ေနနားလိုက္
တြားသြားစမ္းရြံ႕၊ တိမ္ျဖဴညြန္႔ထက္
လြန္႔လြန္႔ထလက္၊ ရင္ခြင္ထက္မွာ
ေမွးစက္အိပ္တာ၊ ငါသာပါပဲ
၀ါ၀ါႏႈတ္သီး၊ အၿမီးစိမ္းယြန္း
ပ်ံသန္းငွက္လည္း၊ ငါပါပဲကြယ္
အၿမဲ “ငါ” ေတြပါကလား။
ဆက္ေတြးပါဦး
အျပာအနက္၊ အျဖဴစက္၍
စပ္ဖက္တစ္မ်ဳိး၊ တိမ္ခိုးေရာင္ဆိုင္း
မိႈင္းမိႈင္းညိဳမွာ၊ ငါခိုနားမီ
ၿမိဳင္ၾကားပင္ယွက္၊ သရက္သီး၀ါ
ရသာခ်ဳိျမ၊ လွည့္ရြမ္းစမွာ
ငါပင္ေရာက္ေလ၊ ကူးလူးေနခဲ့
ေမာင္ရဲ႕ရင္ခြင္၊ ငါပဲ၀င္၏
ဘယ္တြင္ရယ္မွ၊ ထြက္လို႔ရဘူး
အစမတံုး၊ ငါလံုးလံုးသည္
အဆံုးအစ မရိွသည့္ငါ။
ထို႔ေနာက္တြင္ကား
“သင္” ကို ေတြးစမ္း၊ မွန္း၍ၾကည့္ရာ
သင္မွာ ငါကို၊ စဥ္းစားလိုတိုင္း
တိုးလွ်ိဳယက္ေဖာက္၊ စိတ္ကူးေပါက္ၾကည့္
ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား၊ ပြားသြားပါေစ
တြက္ေရမရ၊ ဆံုးစမရိွ
သင္ေတြရိွလည္း၊ ၾကြင္းသည္အၿမဲ
တစ္ခုတည္းသာ၊ ငါပဲထြင္းေဖာက္
ငါတစ္ေယာက္မွာ၊ က်န္ရစ္ပါသည္
ဘယ္ခါမွ ငါမေပ်ာက္ဘူး။
ထိုသေဘာကို
ညိွေႏွာတရား၊ သခၤ်ာသားေသာ္
သင္ကားညီမွ်၊ “ဆံုးစမရိွ”
ႏႈတ္ဘိတစ္ခု၊ ထိုတစ္ခုကား
ငါဟုပင္လွ်င္၊ ငါတြက္ျမင္သည္
သခၤ်ာကဗ်ာ လကၤာတည္း။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္၂၄
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၃ ) ◄►အႏုပညာကၽြန္း◄►
ေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္
ယစ္မူးၿငိမ့္ေလ်ာ၊ ေလွအေမ်ာမွာ
တေယာလဲ့လဲ့၊ တီးတိုးႏြဲ႕ရင္း
ဆိုဖြဲ႕သီခ်င္း၊ ျဖည္းညွဥ္းညည္းဆို
ေဟာဟိုေျမႏု၊ သစ္ပင္စုနဲ႕
အႏုပညာကၽြန္းကိုေပါ့။
အဲသည္မွာေလ
စာေပကိုဖတ္၊ ကဗ်ာစပ္လိုက္
ေဆာက္အပ္ေတြစု၊ ရုပ္တုထုလိုက္
ႏုရင့္ေရာင္တြဲ၊ ပန္းခ်ီဆြဲလိုက္
ရင္ထဲ ခုေတာင္ခုန္ေသးတယ္။
ေနရစ္ေတာ့ေနာ္
ေၾကာ့ေၾကာ့ကေလး၊ လေအးေအးေအာက္
ငွက္ေတးသံညင္၊ ေျမေပၚဖိတ္စဥ္
ေရျပင္ညံ့အိ၊ သစ္ႏြယ္ၿငိခ်ိန္
စိတ္၏အစာ၊ ငတ္ျပတ္ဆာေတာ့
ျပန္လာလည္ပတ္ပါဦးမယ္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► တာရာမဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္၂၇
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၄ ) ◄►မိုးႏွင့္ေျမ◄►
ျပံဳးစရာလွ်င္
မာနလည္းၾကြယ္၊ အလွမယ္က
ထည္၀ါခါးေထာက္၊ မာေမာက္ေမာက္ႏွင့္
စိတ္ေျမာက္စကား ဆိုသတည္း။
“ေမာင့္လိုလူကို
ၾကည္ျဖဴလက္ကမ္း၊ ခ်စ္ဖို႔လမ္းကား
ကြာလွမ္းပေလ၊ မိုးႏွင့္ေျမ” တဲ့
အေျခတင္းပါလွသတည္း။
ပခံုးတြန္႔၍
ေျမျပန္႔မိုးေျခ၊ ၾကည့္ေမွ်ာ္ေလေသာ္
ေျမလည္းအျပာ၊ မိုးလည္းျပာ၍
အျပာခ်င္းယွက္၊ မိုးကုပ္စက္၀ယ္
စပ္ဆက္မိုးေျမ၊ ထိေတြ႔ေနသည္
ေျမသည္ မိုးႏွင့္ နီးသည္တကား။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► ပေဒသာမဂၢဇင္း၊ ေမ၊ ၁၉၄၅
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၅ ) ♥ ♥ ကဗ်ာခ်စ္သူ ♥ ♥
သံခ်ဳိစပ္ပါတဲ့
ကုိ ထပ္ခါတစ္ရာေျပာရွာလည္း
ေမာရံုရိွမယ္ စိုးပါရဲ႕
လြန္မိတယ္ ေရွ႕သာတိုးမယ္မို႔
မ်က္ရည္မိုးအံု႕ခဲ့ၿပီ။
ကဗ်ာမိုက္ကိုမွ
ႀကိဳက္လွတယ္၊ အဆိုေလာရွာသမို႔
မနက္ေစာ သီေ၀ေနခိုက္
စိတ္ေလ ေလပေစဦးရယ္နဲ႕
ေတခ်င္ေပခ်င္တဲ့ထံုးစံမို႔
တစ္ရယ္ ႏွစ္ရယ္ သံုးရယ္ေပါ့
ကာရန္ေတြ အလြတ္မရုန္းေစဘု
ေလးလံုးစပ္ ကဗ်ာစီ။
ဘယ္သူရိုက္ရင္လည္း
ေခါင္းငိုက္ခံပါ့မယ္ရွင့္
ဘ၀မွာ ဘာကိုတြယ္မလဲ
ကဗ်ာရယ္စာရယ္ရိွရင္တဲ့
ေက်နပ္မိ ကပ်ာကသီ
အသာတၾကည္ေပါ့ထြက္ေျပး။
ေမ့ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕လို႔
စိတ္ကိုေျပာင္းစဥ္မွ
ၿငိမ့္ေညာင္းသံခ်ဳိေႏွာပါ ခလွည့္လို႔ေတာ့
ငိုမဲ့ခ်င္ေအာင္ မဖန္ႏွင့္
ကံခၽြန္ရင္ အံ့ဖြယ္ခန္းပါတဲ့
အလွမ္းတကယ္ ဟာမွ
လမသာ၊ ညႀကီးမင္းႀကီးေပါ့
ထၿပီး ထိုင္ေပြေနမရွင့္
အိပ္ရာေတြ တြန္႔ေၾကလိပ္ခါမွ
ငိုတိတ္မယ္ေလး။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► ေသြးေသာက္မဂၢဇင္း၊ ဇြန္၊ ၁၉၅၃
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၆ ) ◄►ခြင့္လႊတ္တတ္တယ္◄►
အျပံဳးမဆင္မသီနဲ႔
တည္ၾကည္လို႔ ေနတယ္ဆိုရင္
သိမ္ေမြ႕ရွာသူကေလး
ခ်စ္ေရးႏွမအေထြးမို႔
ေအးလွတယ္ထင္။
ေလေပြလို ေမႊ႕သရမ္းနဲ႔
ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းပူပင္
သူေမႊးရႊင္ရင္ေတာ့။
ေၾသာ္ . . . သေဘာျဖဴရွာငဲ့
ရွက္စရာအကုန္ေမ့လို႔
အကေလးပမာကြဲ႔
ခ်စ္ရွာပေလေပါ့။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► ရႈမ၀မဂၢဇင္း၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၁၉၅၅
“ဖုန္းသက္တိုင္” ၀တၳဳမွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၇ ) ◄►ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း◄►
ျပတင္း၀မွ
ညေနငွက္ျပာ၊ ေမာင္ႏွံလာၿပီး
ယွက္ျဖာလြန္႔လူး၊ ထင္းရွဴးရြက္ၾကား
စကားတီးတိုး၊ ေျပာမၿပီးဘူး
ႏႈတ္သီးေတ့ဆက္၊ လည္ခ်င္းယွက္ဆဲ
တစ္ရက္ တစ္ရက္၊လွည့္စားရက္ခဲ့
ခ်စ္သက္္ကၽြမ္း၀င္၊ ေနလိုက္ခ်င္လည္း
သခင္ႏွမ၊ ႏွင္းဆီီျမပြင့္
အလွပ်က္မည္၊ စိုးေႏွာင့္သည္ေၾကာင့္
ႏႈတ္ျခည္မလြန္၊ ေမာင့္တာ၀န္ပင္
မပန္ဆင္ရက္၊ မတပ္မက္ရဲ
သစ္ရြက္ေၾကြေတာ၊ အင္းလ်ားေၾကာ၌
မေမာပန္းေသာ၊ ေရျပင္ေလွ်ာစီး
ေလွေမ်ာတက္မဲ့၊ လည္ခ်င္းႏြဲ႔မီ
တစ္လွည့္စီေမႊး၊ လည္ခ်င္းေထြးဆုပ္
ငွက္ေတးခ်ဳိျပား၊ ပန္စကားကို
ေျပာၾကားမဆံုး၊ ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ
အျပံဳးလွယ္ၾက၊ ရယ္ေမာၾကႏွင့္
တစ္ဘ၀မွ် ေနခ်င္သည္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► ရႈမ၀မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္၊ ၁၉၇၀
“ ျမနႏၵာေျပာခ်င္ေသးသည္မွ”
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၈ ) ►◄ဟန္ေဆာင္သူမ်ား►◄
သည္ဘက္စြန္း၌
နစ္မြန္းေပ်ာ္ပါး၊ ငါ ၀ံ့စားစြ
လင္သားအိမ္ေထာင္၊ က်ပ္တည္းေႏွာင္လည္း
ဟန္ေဆာင္ႏႈတ္မွ
ဗုဒၶ၏လမ္း၊ လြတ္ေျမာက္နန္းသို႔
ျဖတ္သန္းလိုပါ၊ တစာစာလွ်င္
မုသာ၀ါဒ၊ စကားမဆိုခ်င္။
ဟိုဘက္စြန္းသို႔
ျပတ္ရႊန္းလွမ္းခို၊ သြားေရာက္လိုဟန္
ခိုတြယ္အားထား၊ ဘုရား တရား
စကားမွ်ပင္၊ က်င္လည္သည္မွာ
လူ႔ဘာသာမွ၊ တစ္၀ါေရွာင္ရံု
တစ္ခ်ဳံကြယ္လွ်ဳိး၊ သစ္၀ါးတိုးဟန္
ျပန္လာေခါက္ေခါက္၊ ဟိုသည္ေႏွာက္၏
လြတ္ေျမာက္တကယ္၊ စြန္႔ပယ္၀ံ့သူ
သည္မူ မဟုတ္ႏိုင္တကား။
ငါစြန္႔ခြာလွ်င္
ျပန္မလာတတ္၊ ကင္းရွင္းျပတ္အ့ံ
အို . . . သူျမတ္တို႔
မလြတ္ေျမာက္ခင္
ခံုမင္ျမဴးၾကြ၊ လူ႔ဘ၀ႏွင့္
ခဏျမင္ဖူး၊ အသိထူးျပား
ကူးလူးခ်င္၍
ရွင္သန္ပါရမီ၊ ျဖည့္တင္းသည္ဟု
ယံုၾကည္လိုက၊ ယံုၾကည္ၾကေစ
အရိယဟု၊ အတၱျပတ္ဟန္
ေၾကာက္ဖြယ္ဖန္လာ
မာန္မာနသာ၊ ကင္းပေစရွင့္။ ။
◄ ၾကည္ေအး ► ရႈမ၀မဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္ ၊ ၁၉၇၁
ၾကည္ေအး၏ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မွ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၂၉ ) ►◄အခ်ည္းႏွီး မီးအိမ္►◄
ညဥ့္ေမွာင္ၾကီးမွာ
မီးပံုးအျပာ ၊ ရွာယူလာျပီး
လသာေဆာင္စြန္း ၊ တိုင္ထိပ္တန္းမွာ
ေၾကးနန္းႏွင့္တဲ ၊ တြဲလိတြဲေလာင္း
ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္ျပီး ၊ အခ်ည္းႏွီးပင္
ထီးတည္းထိုင္ကာ ေနမိ၏။
အဘယ္သူလွ်င္
အမူညံ့သက္ ၊ ျပံဳးႏႈတ္ဆက္ႏွင့္
၀င္းျပက္မီးခိုင္ ၊ ဖေယာင္းတိုင္ကို
ကိုင္ေဆာင္လာျပီး ၊ ရိုေလရီးခို
ေဖာ့စီးညင္သာ ၊ မီးပံုးျပာမွာ
စိုက္လာထြန္းညိွပါမည္နည္း။
တြတ္တြတ္ညည္း၍
ညဥ့္လည္းေအးေအး ၊ ငါ႔လည္းေငးမိ
ေျပးလႊားျမဴးခုန္ ၊ အစုန္အဆန္
ေလျပန္ေ၀ွ႔ေနာက္ ၊ ေလရူးေပါက္မွာ
ဂနာမျငိမ္ ၊ ငါ႔မီးအိမ္သည္
တြန္႔လိမ္လူးလြန္႔ ေနသည္တကား။
◄ ၾကည္ေအး ►( ရႈမ၀ ၊ ၁၉၄၉ ၊ ဇူလိုင္ )
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၃၀ ) ►◄တရားသခင္►◄
ၾကည္လင္ရုပ္သြင္ ၊ သခင္လာသည္ကို
ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုး ၊ ကၽြန္ရွိခိုးဆဲ
မာန္ျငိဳးကင္းစင္ ၊ ဆုထူးျမင္ဆဲ
သင္မိစၧာလား ၊ သမာလား
ေမးအားရက္လွသည္။
ၾကည္လင္ရုပ္သြင္ ၊ သခင္ဟူသည္
တစ္ဆူဂဂၤါသဲမွ ၊ ရွင္ဗုဒၶလား
ထေျမာက္ျပန္သစ္ ၊ ခရစ္ေတာ္လား
ေက်ာ္လြင့္လူ႔ရြာ ၊ အလႅာဟုလား
စကားမြန္ျမတ္ ၊ ကြန္ျဖဴးရွပ္လား
ကားလ္မတ္ ၊ အိန္ဂ်ယ္
လယ္နင္ ၊ စတာလင္လား။
ၾကည္လင္ရုပ္သြင္
သခင္မြန္ကို ၊ ကၽြန္ရွိခိုးလည္း
လူကို ရွိမခိုး ၊ တရားကို ရွိခိုး၏
စိုးစဥ္းခၽြတ္ယြင္း ၊ ေခတ္ႏွင့္မလ်င္းက
ျခြင္းခ်က္ျဖင့္ ပူေဇာ္၏။
ၾကည္လင္ရုပ္သြင္ ၊ သခင္တို႔သည္
သူမွီတင္းေသာ ၊ လူ႔ေခတ္ေျပာက်ယ္
လိုက္ေလ်ာက်င့္၀တ္ ၊ ပညတ္ျမဲရွင့္။
ျဖဴေျဖာင့္ခ်စ္တတ္ ၊ အျပစ္ခြင့္လြတ္
နားလည္ညႊတ္ေပ်ာင္း
လြတ္ေျမာက္ကင္းလ်က္
အသက္လွဴရက္ ၊ ဆင္းရဲဖက္ခဲ့
ကိုယ္ပ်က္ျငဴစူ ၊ ႏူသူကိုပင္
ၾကည္ျဖဴလက္ကမ္း ၊ ဖက္ယမ္းေပါင္းသင္း
သနားျခင္းျဖင့္ ၊ တရားမင္းဟု
စစ္မွန္ျခင္းတည္ရာ ၊ သခင္လာသည္
နာမည္မရွိ ၊ အသိေ၀ငွ
အလွတရားမွ်ျဖစ္၏။
◄ ၾကည္ေအး ►( ရႈမ၀ ၊ ၁၉၇၁ ၊ ဇန္န၀ါရီ )
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၃၁ ) ├ ဖုန္းသက္တိုင္ ┬
ေသဆိုသည္ သစ္ရည္ေမႊးပါဗ်
တမင္ သူလာေႏြးပါမွ
ရင္တြင္ ၾကင္သူ ေထြးရသည္သို႔
ေႏြးေလာက္တဲ့ အသြင္မွာ
ေဆး မေၾကာက္သမို႔
အေႂကြးေသာက္ခ်င္ခ်င္။
'လိပ္ျပာ အင္တန္ေပြခ်င္ရဲ႔
မေသခင္ ေနသရမ္းမယ္ကြယ့္
လင္းမိုက္လြင္ ေငြမွ်င္ျခမ္းကေတာင္မွ
အခ်ိန္ကုန္ ပံုၾကမ္းတယ္ဟ႐ို႔ေတြနဲ႔
တိမ္ျခံဳ ပ၀ါႏြမ္းကိုမွ'
လမ္းျပမယ္ လွစ္ပဟဲ့။
အစဥ္ေမာပါရ
မၾကင္တဲ့သေဘာေတြေတာ့
ေျပာမေနႏိုင္ၿပီမို႔
စိတ္ကူးသာ အယဥ္ထိုင္မိရဲ႔
သံေယာဇဥ္ သူသူ ငါငါ မခိုင္ျပန္ေတာ့
နားေနထိုင္မိႈင္ခဏ
ပန္းလ်ေလ့ ႐ွိခဲ့တယ္။
ယံုပါရေစ႐ွင့္
လႈံုစရာ အခ်စ္ဆိုသည္ သည္တလမ္းသာမို႔
ညီအစ္ကို မသိမွန္းသာတဲ့
ဆည္းျပာမင္ရည္ခ်မ္းမွာလ
ေလမုန္ဆင္သီရမ္းေစဦး
စမ္းလက္ဆန္႔တြယ္။
မိုးတခါတခါလင္းျပန္လို႔
ႏိုးလာလာခ်င္းမွာေတာ့
ပ်င္းတတ္တာ တဒဂၤပါပဲ
ဘ၀ကာရန္ ႐ွာမလို႔
အလွကဗ်ာ အသာခ်စ္ရင္ေတာ့
အားသစ္လို႔ စိတ္လယ္
ရယ္ခ်င္သလိုလို သေလး။
စက္၀န္းေ႐ႊ၀ါ
ရက္ကန္းခ်ည္ယွက္ျဖာမွ
မိုးျပာသာတဲ့ ေတာဆီက
ဥၾသ တေႏြေက်ာ္လို႔
ေဖေဇာ္ဟန္ ကတၱီလြနဲ႔
ရာသီလြန္ မႈန္ျခယ္သသည္မို႔
စိန္ပန္းအေခြေခြ ကရာက
စီးေထြေထြ အၿပီးေႂကြက်ခ်ိန္မွ
ႏႈတ္စၾကည္ျဖဴနဲ႔
ေစာင့္သသူ ႏြယ္ပခုန္းမွာ႐ွင့္
(စြန္႔၀ံ့ရင္ ဘယ္မွာ႐ႈံးႏိုင္လဲ့
သံသရာညည္းညဴလို႔ မဆံုးေစနဲ႔)
အံုးစက္ေနႏိုင္ေသးေပလို႔
ျပံဳးမ်က္ရည္ၿဖိဳင္ေအး။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►
[႐ႈမ၀မဂၢဇင္း၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၁၉၅၅၊ 'ဖုန္းသက္တိုင္' ၀တၳဳမွ]
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
( ၃၂ ) ◄အင္းလ်ားကန္၌ျမွဳပ္ႏွံျခင္း►
အခ်စ္ဦးကို
ယစ္မူးတမ္းတ၊ ေတြ႕ရလို၍
ျမဴခိုသီေ၀၊ ေလျပင္းေျပးလႊား
စကားေမႊးပြင့္၊ ေနျခည္လင့္ေသာ
ႏွင္းသင့္နံနက္၊ နတ္ေတာ္ရက္မွာ
သိုးယက္ပတ္ေထြး၊ လက္ဖ်ားေအးစက္
အေတြးႏံု႕ႏုံ႕၊ ေခါင္းစိုက္ငံု႕၍
ခ်စ္တံု႕မတင္၊ မၾကင္သာသည္
ခြဲခြာခဲ့သူ၊ သူတစ္ေယာက္တည္း
လမ္းေလွ်ာက္ေလေသာ၊ ဆည္းျပာေတာ၌
စိတ္ေစာရင္ခုန္၊ ေတြ႕ၾကံဳတတ္ျငား
အင္းလ်ားနဖူး၊ ကန္ေဘာင္ဦးသို႕
ကိုယ္ထူးလြင့္ပါးခဲ့၏။
မွန္သားခ်ပ္မွ်၊
ျငိမ္၀ပ္တိတ္ဆိတ္၊ ေရျပင္ရိပ္ထင္
သစ္ျမိတ္ျမဖူး၊ ခ်ံဳႏြယ္ကူးယွက္
ႏွင္းလူးျမက္ပင္၊ ပုလဲဆင္သ
မ်က္ရွင္စိန္စ၊ ၾကယ္ေသးရြသို႕
ႏိုးထမည့္ဆဲ၊ ၀န္းက်င္မဲေမွာင္
၀မ္းနည္းစိတ္ေလ်ာ့၊ တစ္ေက်ာ့္အိပ္ျပန္ၾက
သစ္ရိပ္က်ယ္ျပန္႕၊ ေရေပၚျဖန္႕ခင္း
ေၾကြဆင္းရြက္၀ါ၊ သာယာကၽြန္းငူ
ဒိုက္ေတာထူေသာ၊ လူေ၀းစြာ၌
ျပာဖန္႕စိမ္းညိဳ၊ ေမွာ္ပြင့္ဆိုဆဲ
မဖို သားခ်င္း၊ အုပ္သင္းဖြဲ႕ျမဴး
ေျမာက္စူးစူးမွ
ျမားဦးသ႑ာန္၊ ေလကိုဆန္၍
တြန္မည္ညံစာ၊ ျပန္လာရစ္၀ဲ
ေတာဘဲအုပ္တို႕
တစ္သုတ္ႏွစ္သုတ္၊ အေတာင္ရုပ္သိမ္း
ျဖဳတ္ခ်ည္းျဖန္႕က်၊ တရြရြႏွင့္
၀ ကြက္ဇာေက်ာ့၊ လွိဳင္းေကာ့ေကာ့၌
စီးေဖာ့ျငိမ့္ျငိမ့္၊
နိမ့္တံုျမင့္တံု၊ လွိဳင္းႏွင့္ခုန္ၾကြ
ပလံုတန္းစီ၊ ျမီးဖ်ားသီခဲ့
လည္တံရေကာက္၊ နဖူးေမာက္ႏွင့္
ညိဳေပ်ာက္ႏွဳတ္ေခြ၊ ၀မ္းပိုက္ေရႊႏွင့္
ေရေအာက္အေသာ့
ငုပ္ေပ်ာက္ေလ်ာ့ပါး၊ ျမဳပ္ကြယ္သြားၾက
ငါးဖမ္းဆန္းက်ယ္၊ ငွက္တံငါႏြယ္တို႕
ေရစံပါယ္ ႏွင္းေငြ႕ၾကား၌။
ျမက္လဲ့လဲ့ခင္း
သလင္းသဲျဖဴး၊ ေဆာင္းရက္ဦး၌
ညြတ္ႏူးဘိျခင္း၊ ရြက္ေမႊးသင္းေသာ
ပင္ရင္းေက်ာမီ၊ စိတ္တည္တံ့ခဲ့
မင္ျပန္႕ခရမ္း၊ ေမွာင္စခန္းမွ
ေရႊလွ်မ္းတိမ္လႊာ၊ ျဖဴလင္းသာဆဲ
လာေရာက္ခဲလွ၊ သူ႕ကို တ ေသာ
သမုဒယ၊ သက္သာရခဲ့
လမ္းျပျပမွ၊ သြားၾကလာၾက
လုပ္ငန္းစေသာ၊ ဘ၀တစ္ေန႕
ေရြ႕လ်ားၾကသူ၊ လူသံဗလံ
ဟြန္းဆူညံေသာ၊ ကားမွန္လက္လက္
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္၊ ေ၀းမွျပက္ခဲ့
ငွက္ပ်ံလႊားတို႕
ေကြ႕သြားျပန္ခိုက္၊ ေရရွပ္တိုက္မွ်
ေျပးလိုက္ျဖတ္ကူး၊ ေလ၌လူးခဲ့
ေနျခည္ဦးလဲ
ကြန္႕ျမဴးသြန္က်၊ ႏွင္းစစ၌
စိမ္းျမသစ္ရြက္၊ မွဳန္မွဳန္ျပက္မွ
သရက္ခက္ၾကား၊ လွ်ိဳတြားလြန္႕လြန္႕
အကန္႕အကန္႕၊ ေရႊသက္တန္႕သို႕
ျဖာကြန္႕ရက္ေဖာက္၊ ေျမသို႕ေရာက္ျပီ
ေမးေထာက္ေငးေမာ၊
ေစာင့္စားေသာသူ၊ လြမ္းေအာင္ျမွဴခဲ့
ေႏြးပူကိုယ္တြင္း၊ လမ္းေလွ်ာက္ခင္း၌
ေကြကြင္းဆယ္ႏွစ္၊ ခ်စ္ဦးသူမူ
လူမေရာက္ပဲ၊ လမ္းေရြးလြဲရွင့္
ေၾကကြဲသက္သက္၊ ႏွဳတ္ဆက္ေနာက္ဆံုး
ျပံဳးလဲ့လင္းထင္၊ သူ႕ရုပ္သြင္ကို
မခင္ခ်င္ေတာ့လည္း
ျမင္ေယာင္၀ိုး၀ါး၊ စိတ္ႏြမ္းပါးမိ
စကားျဖည္ညွင္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းပင္
အင္းလ်ားရင္ခြင္၊ သူ႕ရုပ္သြင္ကို
တြန္းႏွင္စြန္႕ပစ္၊ သူေနရစ္ေတာ့
မြန္းနစ္စိမ္းကား၊ ျမွဳပ္ႏွံထားခဲ့
ေပါ့ပါးစိတ္သြက္၊ ထိုနံနက္မွာ
ရက္စက္အိမ္ျပန္ခဲ့သတည္း။ ။
◄ ၾကည္ေအး ►ရွဳမ၀၊ ၁၉၇၁၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
No comments :
Post a Comment